Uniwersytet Rolniczy w Krakowie

   Katedra Geodezji Rolnej, Katastru i Fotogrametrii
    Wydział Inżynierii Środowiska i Geodezji  
    Uniwersytet Rolniczy w Krakowie

Godło Polski
prof. dr hab. inż.

Wojciech Przegon

profesor

Rozwój naukowy:
W latach 1972-1977 studiował na Wydziale Melioracji Wodnych z Oddziałem
Geodezji Urządzeń Rolnych Akademii Rolniczej w Krakowie, gdzie uzyskał dyplom
magistra inżyniera geodezji urządzeń rolnych. Stopień doktora nauk technicznych
nadała mu Rada Wydziału Melioracji Wodnych AR w Krakowie na podstawie
rozprawy, nt. „Współzależność między proponowanym użytkowaniem ziemi
a efektami krajobrazowymi zagospodarowania przestrzennego pod aspektem
ochrony przyrody na przykładzie osad podpienińskich Sromowiec Niżnych
i Wyżnych”, którą obronił w 1986 r. W 2007 r. na Wydziale Geodezji i Gospodarki
Przestrzennej Uniwersytetu Warmińsko – Mazurskiego w Olsztynie obronił rozprawę
habilitacyjną, nt.: „Zmiany użytkowania ziemi w procesie urbanizacji krajobrazu na
przykładzie miasta Podgórza 1785-1915” i uzyskał stopień naukowy doktora
habilitowanego nauk technicznych w zakresie geodezji i kartografii; geodezji rolnej
i gospodarki przestrzennej. W 2020 r. Prezydent RP nadał mu tytuł profesora nauk
inżynieryjno-technicznych.


Przebieg pracy zawodowej:
Od 1.10.1977 r. pracuje na etacie naukowo-dydaktycznym na stanowiskach:
asystenta stażysty (1977-1978), asystenta (1978-1980), starszego asystenta (1980-
1986); adiunkta (1986-2003), starszego wykładowcy (2003- 2007), adiunkta (2007-
2011). 1 maja 2011 r. został mianowany na stanowisko profesora nadzwyczajnego.
W latach 2012-2014 był Kierownikiem i Przewodniczącym Rady Kierunku
Architektura Krajobrazu – Studia Międzywydziałowe.
Z dniem 11 marca 2020 r. Rektor UR zatrudnił prof. Wojciecha Przegona w grupie
pracowników badawczo-dydaktycznych na stanowisku profesora w Katedrze
Geodezji Rolnej, Katastru i Fotogrametrii na Wydziale Inżynierii Środowiska
i Geodezji.

Staże naukowe i zawodowe:
Staże naukowe w Katedrze Geodezie a Pozemkovych Uprav, Fakulta Stavebni na
CVUY w Pradze w latach: 1990, 1993, 1996, 1998, 2000, 2000 i 2008. W 1986 r.
sześciomiesięczny staż produkcyjny w Biurze Studiów i Projektów Budownictwa
Wiejskiego w Krakowie. W latach 1991-2002 praca w zespole opiniodawczoprojektowym ARGEO Sp. c., od 1994 do 2002 r. jego prezes. W latach 1977-1979
ukończył kurs pedagogiczny. W 2005 r. ukończył szkolenie, nt. „Wybrane
zagadnienia prawno-geodezyjne z zakresu rozgraniczenia nieruchomości w trybie
administracyjnym” oraz w 2017 r. szkolenie nt.: „Problemy związane
z wprowadzeniem zmian użytków w ewidencji gruntów i budynków wynikające ze
stwierdzonych zmian sposobu użytkowania oraz Wprowadzanie zmian w ewidencji
gruntów wynikające ze zmiany przeznaczenia gruntów w miejscowych planach
zagospodarowania przestrzennego z uwzględnieniem ustawy o ochronie gruntów
rolnych i leśnych”. Oba szkolenia organizowało SGP.


Przynależność do organizacji naukowych i stowarzyszeń:
Od 1990 r. w Polskim Towarzystwie Inżynierii Ekologicznej O/Kraków.
W latach 2012-2016 był członkiem Komisji Rewizyjnej Towarzystwa.
Od 1994 r. W Komisji Urbanistyki i Architektury PAN O/Kraków.
Od 2011 r. jest Sekretarzem Naukowym KUiA oraz członkiem Komitetu Naukowego
„Teki Komisji Urbanistyki i Architektury”. Od 2005 r. w Towarzystwie Miłośników
Historii i Zabytków Krakowa.
Od 2007 r. w Społecznym Komitecie Odnowy Cmentarza Parafialnego w Zamościu.
Od 2009 r. w Towarzystwie Rozwoju Obszarów Wiejskich.
Od 2009 r. w Stowarzyszeniu Przyjaciół Woli Duchackiej.
Od 2010 r. w Stowarzyszeniu Autorów i Wydawców Copyright Polska.
Od 2016 r. w Fundacji „Szlachetne Serca”.
Od 2016 r. w Stowarzyszeniu Geodetów Polskich, sekcja przy AGH w Krakowie. Od
1995 r. członek, a w latach 1995-2002 r. prezes i pełnomocnik Zespołu
Opiniodawczo-Projektowego Specjalistów Geodezji i Budownictwa Rolniczego
ARGEO Sp. c.
Od 2015 r. członek Komitetów Naukowych konferencji krajowych
i międzynarodowych. Od 2019 r. członek Rady Naukowej Polskiego Klubu
Ekologicznego – Małopolska.

Współpraca:
Współpraca zagraniczna: od 1988 r. z Katedrą Geodezie a Pozemkovych Uprav na
CVUT w Pradze; od 1993 r. z czasopismem „Pozemkowe Uprawy” w Czeskiej
Republice (od 2010 r. jest członkiem Rady Redakcji); od 1993 r. z prywatnym Biurem
Urządzeń Rolnych „Priprava a Projektovani” w Pradze. Współpraca w kraju: od 1986
r. z Muzeum Zamojskim w Zamościu; od 1999 r. z Redakcją Zamojskiego
Kwartalnika Kulturalnego; od 2002 r. z Archiwum Państwowym w Zamościu; od 2012
r. z Pracownią Architektury PPA Podczaszy. Ponadto współpracuje z podmiotami
i organizacjami samorządowymi.


Działalność naukowa:
Jego pierwsze prace dotyczyły badań związanych z użytkowaniem ziemi w terenach
górskich, Pieniny, Gorce. Analizował zagadnienie równowagi agro-sylwo-pastoralnej
(grant ind. nr 606169101, 1991-1992). Następnie badał zagadnienia osadnicze
i problematykę użytkowania ziemi w procesie urbanizacji krajobrazu. Zajmował się
przestrzennymi relacjami pomiędzy architekturą krajobrazu i geodezją rolną: praca
habilitacyjna oraz książka z 2016 r. „Geodezja rolna i architektura krajobrazu
w kształtowaniu przestrzeni turystycznej: teoria, badania, aplikacje”. Kolejne badania
naukowe związane były z miastem i regionem zamojskim: scalenia gruntów,
planowanie i gospodarka przestrzenna, kartografia, dziedzictwo kulturowe, plany
ordynacji zamojskiej, itd. W „Encyklopedii miasta Zamościa” z 2000 r. zaliczono go
do grona regionalistów Zamojszczyzny. W związku z przyjęciem Polski do Unii
Europejskiej prowadził badania stanu urządzeń rolnych i struktur przestrzennowłasnościowych polskiej wsi. Do najważniejszych osiągnięć naukowych zalicza
wprowadzenie do naukowej literatury geodezyjno-kartograficznej pojęcia
„kartograficzne zamostiana”: 2001 r., referat – publikacja w Sekcji Architektura
Militaris KUiA PAN O/Kraków, a w 2018 r. publikacja (wybitnej) monografii naukowej,
nt. „Kartograficzne zamostiana”.. Wprowadził także pojęcie synergii w „geodezji
urządzeń rolnych” (Przegląd Geodezyjny, nr 11, 1998 r.; grant zesp. nr 9S60501007,
1994-1995. Opublikował w Polsce i zagranicą prace projektowo-budowlane
i artystyczne J.P. Lelewela: książka w 1997 r., liczne publikacje, artykuł
w Vermessung Photogrammetrie Kulturtechnik, Schweiz, nr 8, 1999 r. Dowiódł, że
najstarszym dokumentem kartograficznym, na którym zaznaczono położenie starego
cmentarza Podgórskiego jest „Plan sytuacyjny Krakowa, Kazimierza w obrębie
murów i Podgórza z 1792 r.” wykonany przez płk. Geigera. Dzięki badaniom
statystycznym i kartograficznym udowodnił występowanie bardzo rzadkiego zjawiska
jakim jest samorzutna poprawa struktury przestrzennej podziału gruntowego w
Podgórzu. Na podstawie historycznych materiałów kartograficznych i opracowań
pisanych określił hipotetyczne położenie dworu Rymka z Woli Duchackiej. Badania
jego mieszczą się w zakresie dyscyplin: geodezja i kartografia (obecnie inżynieria
lądowa i transport), gospodarka przestrzenna, architektura krajobrazu, socjologia
kultury oraz socjologia i antropologia miasta i wsi. Jest pasjonatem kartografi
i historycznej i dziedzictwa kulturowego miast i wsi.


Dorobek naukowy:
Łączny dorobek naukowy to 193 publikacje. Oryginalne prace twórcze 134.
Monografie i rozdziały w monografiach 23. Artykuły w wyd. konferencyjnych
międzynarodowych i krajowych 25. Jest autorem 23 książek, w tym: cyklu
monograficznego „Architektura Krajobrazu. Kronika”, 6 zeszytów oraz 3 książek i 3
skryptów we współautorstwie. Wykaz nie obejmuje grantów i projektów, których
wyniki opracowano w formie elaboratów. Zostały one przekazane właściwym
instytucjom w celu wdrożenia. Był kierownikiem 2 grantów indywidualnych i głównym
wykonawcą w dwóch zespołowych. Współwykonawca 5 projektów badawczych.
Promotor czterech zakończonych przewodów doktorskich, w tym 1 z wyróżnieniem.
Recenzent i opiniodawca 11 prac habilitacyjnych oraz recenzent 12 rozpraw
doktorskich, w tym jednej z Czeskiej Republiki. Recenzent 11 monografii naukowych,
4 podręczników, 1 grantu, 5 projektów wydawniczych, 45 artykułów naukowych.
Zorganizował konferencję naukową KUiA PAN O/Kraków w Zamościu w 2015 r.,
nt.: „Przestrzeń kulturowa Zamościa: urbanistyka, architektura, krajobraz, życie
miasta”, był Przewodniczącym Rady Naukowej i Redaktorem. W 1986 r. był
współorganizatorem i sekretarzem Sesji Naukowej, nt.: „Autostrada w krajobrazie
polskiej wsi” (Sekcja Architektury i Planowania Wsi KUiA PAN O/Kraków).
Uczestniczył w 98 konferencjach, sesjach, sympozjach i seminariach naukowych.
Wygłosił 42 referaty w tym 15 na konferencjach międzynarodowych, między innymi:
Jestrabi, Lwów, Praha, Mikulov.

Działalność dydaktyczna:
W latach 1988 – 1991 był opiekunem naukowym Koła Naukowego Geodetów,
o którego działalności napisał 5 artykułów. Koło współpracowało z KNG na CVUT
w Pradze, IMUZEM w Moskwie, AR w Kownie. Był opiekunem prac studenckich,
pierwsza nagroda w Pradze. Kierownik obozów naukowych w Gorcach-1986;
Lubomierzu-1987; Szczecinie-Policach-1989; opiekun studentów z Moskwy-1990.
W 2013 r. KNG nadało mu Honorowe Członkostwo. W 2010 r. zorganizował Koło
Naukowe Architektów Krajobrazu. Był inicjatorem i opiekunem wydawnictwa „Plamą
i kreską. Wybrane prace studentów AK”. Współuczestniczył ze studentami
w corocznym Festiwalu Nauki, od 2010 r. Z jego inicjatywy studenci uczestniczyli
w Festiwalu „Święto Ogrodów”, od 2010 r. Zorganizował 5 wykładów otwartych oraz
15 wystaw prac studentów AK, w tym 2 w Urzędzie Miasta Krakowa. W otwarciu
wystawy w 2014 r., nt.: „Lwów – ludzie, architektura, krajobrazy” uczestniczył v-ce
konsul Konsulatu Generalnego Ukrainy w Krakowie. Dbał o publikacje studentów
(„AURA”, „Modny Kraków”) oraz Ich publiczne wystąpienia (Radio Plus). Za osobisty
sukces uważa to, że w 2015 r. mgr inż. arch. kraj. Anna Adamczyk - Wiraszka
otrzymała „Nagrodę Miasta Krakowa w dziedzinie kultura i sztuka – kategoria prace
dyplomowe”. Był pomysłodawcą, recenzentem oraz wydawcą albumu Jej autorstwa,
nt.: „Od idei do realizacji – projekt koncepcyjny rekompozycji Parku Edukacji
Globalnej „Wioski Świata” (w j. polskim, angielskim i włoskim) oraz inicjatorem Jej
wystawy autorskiej w UM Krakowa w 2016 r. Był promotorem 54 prac dyplomowych
i recenzentem 99. Dwie prace otrzymały „Kartę Aplikacji Produktu” Biura Planowania
Przestrzennego w Krakowie i Biura Miejskiego Konserwatora Zabytków w Krakowie.
Prowadzi zajęcia dydaktyczne na kierunkach studiów: Geodezja i Kartografia
Gospodarka Przestrzenna i Architektura Krajobrazu.


Działalność organizacyjna:
Do prac organizacyjnych na Uczelni zalicza: podpisanie w 1997 r. umowy
o współpracy naukowo-badawczej i dydaktycznej pomiędzy KGRKiF na UR
w Krakowie a KGaPU na CVUT w Pradze; podpisanie 5 umów z podmiotami
zewnętrznymi dotyczącymi współpracy z „Architekturą Krajobrazu” (2012-2014);
udzielił 6 wywiadów w prasie, radiu i telewizji promujących działalność naukowodydaktyczną; od 1977 r. spotykał się z młodzieżą szkół średnich Zamościa, Krakowa,
Giebułtowa, Łapanowa i Limanowej w celu promocji kierunku studiów. Jest
6
Przewodniczącym Rady Bibliotecznej Biblioteki Głównej UR od 2009 r. Od 2014 r. do
2019 r. był pełnomocnikiem Dziekana ds. praktyk zawodowych studentów
„Architektury Krajobrazu”. Ponadto jest członkiem: Komisji Nauki ds. kierunku
Geodezja i Kartografia od 2011 r.; Rady Kierunku AK od 2009 r.; Komisji
Rekrutacyjnej na kierunku AK od 2009 r. Członek Rady dyscypliny Inżynieria Lądowa
i Transport na UR w Krakowie od 2019 r. Czternastokrotnie został wyróżniony
nagrodą Rektora UR. Otrzymał 3 listy gratulacyjne i 56 podziękowań od różnych
instytucji i stowarzyszeń. W 2011 r. otrzymał odznakę za zasługi dla Związku
Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i byłych więźniów politycznych.
W 2011 r. otrzymał od Prezydenta RP „Złoty medal za długoletnią służbę”, a w 2014
r. od Prezydenta m. Krakowa odznakę „Honoris Gratia – zasłużony dla miasta
Krakowa”. W 2016 r. otrzymał medal „zasłużony dla II LO w Zamościu” przyznany
przez Dyrekcję II LO w Zamościu z okazji Jubileuszu 100-lecia II LO w Zamościu.
W 2009 r. został laureatem konkursu „Morando 2008 – Zamojska Osobowość Roku”
pod patronatem Prezydenta Zamościa Marcina Zamoyskiego.
Inne zainteresowania: tenis ziemny i stołowy, operetka, brydż, literatura faktu oraz
bywanie w kawiarniach.